Obcinanie pazurów u psa: czym skracać i jak często? Niektórzy właściciele psów uważają obcinanie pazurów u swoich ulubieńców za zbyteczne i trochę "ąę", ale systematyczna pielęgnacja łap jest częścią profilaktyki zdrowotnej, ważną dla psiego samopoczucia i prawidłowego funkcjonowania na co dzień. Regularne skracanie pazurów nie ma nic wspólnego z rozpieszczaniem czy zbędnym rytuałem piękna, lecz zapobiega bólowi, niewłaściwemu stawianiu łap czy ich obrażeniom. W naszym artykule dowiesz się wszystkiego, co musisz wiedzieć o psich pazurach: od informacji anatomicznych przez odpowiednie techniki obcinania paznokci aż po praktyczne rady, dotyczące tamowania krwawiania, spowodowanego "wypadkiem przy pracy". Naturalne ścieranie pazurów czy regularne skracanie? Jeśli Twój pies porusza się głównie po polnych drogach, lasach i łąkach, jego pazury zwykle nie są w stanie samodzielnie zetrzeć się na tyle szybko – powierzchnia, z która stykają się jego łapy, jest po prostu zbyt miękka. W obszarach miejskich – na chodnikach, betonowych drogach czy asfalcie – ale także jeśli Twój pies uwielbia (i ma okazję) kopać dziury – mechaniczne ścieranie pazurów jest o wiele bardziej skuteczne. Również u starszych psów skracanie pazurów jest często konieczne, bo zmniejsza się ich aktywność fizyczna, a tym samym możliwość intensywnego ścierania pazurów. Jeśli płytka paznokciowa Twojego ulubieńca nie zużywa się wystarczająco szybko, musisz mu pomóc Dlaczego obcinanie pazurów jest konieczne? Konsekwencje przerośniętych pazurów u psa Za długie pazury wywierają nacisk na łożysko paznokcia, w wyniku czego palce mogą się z czasem niekorzystnie i boleśnie wygiąć, paznokcie wrosnąć w poduszkę łapy, a stawy będą zbyt mocno obciążone. Zostawione samopas pazury mogą doprowadzić do bólu podczas chodzenia, biegania i podskakiwania, do nadwrażliwości łap lub bolesnych ran. Na gładkich powierzchniach pies często nie znajdzie wystarczającej przyczepności i będzie się ślizgał. Wybierz karmę Josera, idealnie dostosowaną do potrzeb Twojego psa Z biegiem czasu grozi wzmożone napięcie mięśni oraz zaburzenia postawy, bo pies w strategiach radzenia sobie z bólem przyjmuje pozycję oszczędzającą i stawia łapy pod złym kątem. Przerośnięte pazury mają tendencję do zawijania się i bolesnego wbijania w skórę psa. U bardzo aktywnych, dynamicznych zwierzęt, które nieustannie są w ruchu i poruszają się szybko, może także dojść do zahaczenia i wyrwania pazura. Mocno zaniedbane łapy zwiększają ryzyko kulawizny i artrozy. Kiedy trzeba skrócić pazury u psa? To pytanie zadaje sobie mnóstwo właścicieli, choć odpowiedź jest zaskakująco prosta: kiedy wyraźnie słyszysz kroki psa na laminacie lub płytkach, najwyższy czas na pedicure. Inaczej mówiąc: jeśli pies stuka pazurami o podłogę, musisz je skrócić. Psie paznokcie mają prawidłową długość wtedy, kiedy nie są dłuższe niż opuszka palca. Kiedy więc pies stoi, jego paznokcie powinny kończyć się tuż nad ziemią, wcale jej nie dotykając lub tylko minimalnie. Nie ma uniwersalnej odpowiedzi na pytanie. Ogólna zasada brzmi: tak często, jak to konieczne i tak rzadko, jak to możliwe Jak często obcinać psu pazury? Nie ma uniwersalnej odpowiedzi na pytanie. Ogólna zasada brzmi: tak często, jak to konieczne i tak rzadko, jak to możliwe. Ale na pewno regularnie. W większości przypadków zalecany jest rytm od czterech do sześciu tygodni, ale częstotliwość jest różna u poszczególnych psów. Po często trudnych początkach obcinania pazurów z czasem ta czynność stanie się normalnym i bezstresowym rytuałem pielęgnacyjnym. Budowa psiego pazura Zanim zgłębimy tajniki obcinania psich pazurów, warto jest zapoznać się z ich budową, bo ma to bezpośredni wpływ na środki ostrożności, które musisz przy pielęgnacji zachować. Od zewnątrz psi paznokieć pokryty jest płytką rogową, czyli twardą obudową, u dołu znajduje się dość wąska jasna tkanka zwana podeszwą. Wnętrze pazura wypełnia łożysko, w której umiejscowiona jest macierz, czyli mocno ukrwiony rdzeń pazura. Obcinanie płytki rogowej, podeszwy pazura czy łożyska jest dla psa zupełnie bezbolesne. Jednak naruszenie macierzy spowoduje obfite krwawienie i ból - przebiegających tam naczyń krwionośnych oraz zakończeń nerwowych nie wolno uszkodzić. Czym obciąć psu pazury? Większość psów reaguje strachem na obcinanie pazurów i nie lubi, gdy dotyka się ich łap. Przydatne narzędzia: obcinacz, cążki, nożyczki czy pilnik Jeśli pazury trzeba skrócić tylko nieznacznie, wystarczy dobry pilnik. Jeżeli chcesz również usunąć sierść między palcami, sięgnij po nożyce do bandaży lub dziecięce nożyczki, bo oba wiarianty mają tępe, zaokrąglone – czyli bezpieczne dla czworonoga – końce. Na rynku dostępne są również specjalne modele obcinarek, działających na zasadzie gilotyny i wyposażonych w blokadę, uniemożliwiającą zbyt krótkie przycięcie pazura. Niektóre modele mają także czujnik części żywej pazura. Sygnalizują nam światłem czerwonym strefę, której nie powinniśmy obcinać, a zielonym miejsce, w którym bezpiecznie możemy przeciąć pazur, nie uszkadzając naczyń krwionośnych i nerwów. Jeśli czujesz się niepewnie, możesz wypróbować elektryczną szlifierkę do pazurów, która działa jak pilnik. Ryzyko urazu jest tutaj znacznie niższe, musisz tylko najpierw przyzwyczaić psa do dźwięku, jakie to urządzenie wydaje. Jak bezstresowo obcinać paznokcie u psa? Większość psów reaguje strachem na obcinanie pazurów i nie lubi, gdy dotyka się ich łap. Aby stres - zarówno Twój, jak i psa - nie rósł niepotrzebnie, powinieneś swojego czworonoga najpierw do zabiegów pielęgnacji przyzwyczaić. Zacznij od ostrożnego dotyku takiej części łapy, która nie stanowi dla psa problemu, na przykład przedramienia lub nadgarstka. Chwaląc go przesuwasz dłoń coraz niżej, aż do palców i paznokci i nagradzasz, jeśli na to pozwala i zachowuje spokój. Później możesz w ten sam sposób popracować nad trzymaniem łapy w dłoni, to nic innego niż wydłużona w czasie sztuczk „daj łapę”. Następnie musisz przyzwyczaić psa do narzędzia, którym będziesz się posługiwał. Pozwól je psu zobaczyć i obwąchać. Jeśli używasz szlifierki, koniecznie zapoznaj psa z dźwiękiem, który włączone urządzenie wydaje, aby przestraszony nie wyrywał łapy przy obcinaniu pazurów. Poćwicz kilka razy na sucho, zanim zaczniesz na dobre. Staraj się zachować spokój i nie zapominaj psa chwalić i nagradzać smakołykami, jeśli nauczył się relaksować w tej sytuacji. Jeśli wciąż jest bardzo przestraszony, ogranicz zabieg do jednego pazura na dzień. Niektóre rasy, głównie te większe jak np. owczarek francuski czy wilczak czechosłowacki mają tzw. wilcze pazury Jak obciąć psu czarne pazury? Podczas gdy na jasnych pazurach różowa macierz jest dobrze widoczna, to w przypadku ciemnych lub czarnych pazurów odróżnienie wrażliwego miejsca nie jest już praktycznie możliwe. Możesz użyć silnej latarki i podświetlić pazury o dołu. Pamietaj, aby skracać je tylko o milimetr - dzięki temu łatwiej zauważysz, jeśli zmieni się struktura pazura. Po każdym cięciu sprawdź świeżą krawędź. Im bliżej macierzy, tym ciemniejszy jest paznokieć po środku - przybiera on postać czarnej kropki. Wyzwanie: wilczy pazur Niektóre rasy, głównie te większe jak np. owczarek francuski czy wilczak czechosłowacki mają tzw. wilcze pazury. To nic innego jak piąty palec po wewnętrznej stronie tylnej nogi - w nieco większej odległości od innych palców -, który pojawia się w osłabionej, karłowatej formie i nie spełnia żadnej funkcji. Ponieważ nie ma kontaktu z ziemią i nie może zetrzeć się samoistnie, wymaga ręcznego przycinania. Zaniedbany i zbyt długi, może wbić się w skórę lub spowodować bolesne obrażenia aż do wyrwania, jeśli pies nim o coś zahaczy. Jeśli twój pies ma wilczy pazur, regularnie sprawdzaj jego długość. A nawiasem mówiąc, pomimo swojej nazwy wilczy pazur nie jest spadkiem od psiego przodka: u wilków taki pazur nie występuje. Wypadek przy skracaniu pazurów - co robić? Pomimo usilnych starań czasem zdarzają się wypadki i pazur zaczyna krwawić. Zachowaj spokój. Nawet jeśli to nieprzyjemne, pies nie jest w śmiertelnym niebezpieczeństwie! Za pomocą suchej szmatki lub gazy krwawienie zwykle szybko da się zatamować. Niektórzy sięgają po szare mydło – wtarte w ranę, dobrze ją zamyka. Świetnie sprawdzają się również preparaty hemostatyczne do stosowanie miejscowego: ałun lub nadmanganian zatrzymują krwawienie i dezynfekują. Proszek należy wysypać na dłoń i przytknąć ją mocno do uszkodzonego pazura. Podsumowanie: Regularna pielęgnacja psich pazurów to często uciążliwy, ale nieunikniony obowiązek. Starannie skrócone pazury zapobiegają bólom, zrostom, urazom i deformacjom. Dzięki wczesnemu przyzwyczajeniu psa do zabiegów pielęgnacyjnych stresujący moment szybko stanie się zwyczajnym rytuałem. Najważniejsze jest zachowanie spokoju i przestrzeganie prostych zasad. Miłego cięcia!